dinsdag 4 augustus 2015

Parachutesprong

Het cadeau
Zoals meeste van jullie wel weten ben ik op 15 februari jarig.
Dit jaar heb ik een geweldig cadeau gekregen van mijn lief, familie en vrienden.
Toen iedereen weer naar huis was ben ik meteen gaan zoeken op het internet om te kijken of ik kon reserveren en heb meteen een dag vast gelegd.
Gisteren was die dag dan eindelijk daar.

Eltjo vroeg het hele weekend of ik al zenuwachtig was en vreemd genoeg was is dat helemaal niet. Af en toe als ik aan de sprong dacht voelde ik wel wat kriebels maar niet dat ik het niet meer uithield.
Zondag op maandagnacht wel slechter geslapen als normaal dus er zal best wel wat meegespeeld hebben.
Maandag 3 augustus was het dan eindelijk zo ver... Ik ging uit een vliegtuig springen!!!

D-day
De dag begon met lekker uitslapen, rustig ontbijten en daarna lekker douche.
"Wat trek ik aan? Driekwart broek of een korte broek? Is een nieuw t-shirt wel een goed idee? Nee toch maar wat anders aan doen. Wat doe ik met mijn haren dan? Los? Nee want op een motor komen er al klitten in laat staan bij een vrije val... Toch maar een staart."
Zo ging het er in mijn hoofd aan toe.
Toen ik eenmaal klaar was zijn we in de auto gestapt om even te tanken en vervolgens naar Adrie (schoonmoeder) om die op te halen. En toen kon de rit naar Teuge (nabij Apeldoorn) beginnen.

Het was lekker warm in de auto en als dat nog niet genoeg was vond de navigatie het niet zo belangrijk om aan te geven dat ik de snelweg af moest dus konden we ook nog eens omrijden.
Gelukkig was het niet al te ver om.
Eenmaal aangekomen was het ook nog even zoeken waar we nou daadwerkelijk moesten zijn. Het pand zat lekker in een hoekje weg gestopt.

Toen we het eindelijk gevonden hadden moest ik mezelf melden en toen konden we ergens plaats nemen en wachten tot ik omgeroepen werd. Dat duurde ongeveer een half uurtje. Mijn naam werd een beetje onzeker uitgesproken en ik moest even navragen of ik het wel goed hoorde.
Ik had het goed verstaan...

Uitleg
In een afgesloten stukje van de garage krijg je uitleg van een van de begeleiders. Hij vertelde ons wat je wel en absoluut niet moet doen. Je moet bij het begin van de sprong, het moment dat je met je benen buitenboord hangt, je handen bij je houden en dus je schouder banden vast pakken. Ben even vergeten waarom het precies was maar het had met de wind te maken hahah
Tijdens de vrije val moet je je armen juist strekken en tijdens de landing moet je je knieën optrekken en vervolgens je benen strekken zodat je op je kont landt.

Ook vertelde hij een paar leuke feitjes over de sprong:
Je gaat naar een hoogte van 3KM.
Je vrije val gaat met 200KM/U (slik) en duurt ongeveer 35 seconden en dan zit je al 1.5KM lager.
Het zweven duurt ongeveer 4 a 5 minuten, ze hebben helaas niet gezegd hoe snel dat gaat maar ik denk dat dit afhankelijk is van het gewicht en wind.

Je krijgt een harnas aan en dan moet je wachten tot het vliegtuig klaar is.
Omdat ik er een foto en video shoot bij heb gekregen, kreeg ik een leuk gesprekje met een maffe fransoos. Ik was erg blij dat ik hem had want hij was lekker gek, daar houd ik wel van :P
Ik mocht nog even bij mn familie gaan zitten volgens hem maar achteraf was dat niet helemaal de bedoeling want mijn begeleider moest me nog aansnoeren hahaha (en bedankt he).
Toen was het tijd om te gaan springen.

Sprong
Ik zag een paar mede springers al richting vliegtuig lopen dus ben ik het poortje doorgegaan en zag toen mijn begeleider en cameraman ook aankomen.
Kennelijk was het de bedoeling dat er nog een foto gemaakt werd voor het vliegtuig maar ik wist van niets, zo fanatiek als ik was klom ik al het vliegtuig in hahah

Toen ik opkeek zag ik dat iedereen er al inzat en ik realiseerde me dat ik helemaal vooraan zat... en dus de eerste zou zijn die moest springen.. Oops!
Ergens vond ik dat wel een beetje eng, ik heb graag een voorbeeld voor ik iets doe. Dat ging hem dus niet worden. Er zat 1 jongen voor me die alleen sprong... maar die sprong ook letterlijk! Hij maakte nog net geen snoekduik hahah Aan het einde van het filmpje zie je hem ook "lopend" landen. <3

Na het taxiën gingen we dan eindelijk de lucht in. God wat is dat toch een heerlijk gevoel. Lekker hard die landingsbaan op en dan de lucht in.. I love it!
Ik denk dat we ongeveer 10 minuten hebben gevlogen. Mooi uitzicht over Apeldoorn en Deventer gehad.
Tijdens de vlucht nog een kleine herhaling gehad wat wel en wat niet moest. Daarna moest ik bij hem opschoot komen zitten (ouwe viespeuk hahaha!) zodat hij me bij de benen en schouders aan hem vast kon maken. Ik een kreeg een brilletje en die moest ik opdoen en hij zette hem daarna nog even strakker.
Het rolluik ging open en ik kon goed de diepte in kijken....

De jongen voor me liet er geen gras over groeien en sprong als een gek naar buiten.
Fransman klom ook naar buiten en ging even lekker op de vleugel zitten :o
Ik moest naar voren bewegen en mijn benen buitenboord hangen... lekker ontspannen.... uhuh.
"Je hoofd naar achteren en lachen naar de camera he!" zei mijn begeleider.
En toen was het; 1.....2....hoppaaaaa

Ik moet bekennen dat ik het tuimelen een beetje eng vond. Je krijg er een beetje dat einde van je leven gevoel van whahaha maar was echt maar heel even.
Toen we op onze buiken "lagen" tikte hij me op de schouder om aan te geven dat ik mijn armen moest spreiden.Toen we dat deden was ineens de fransman voor onze neus om ons te filmen. Dat was echt raar. Ik dacht nog, "Hoe the fuck kom jij hier?" hahaha domme doos dak ben!
Ik vond het ademhalen lastig tijdens die vrije val. Er komt zoveel wind langs en op je. Als je je mond los doe, zit die meteen helemaal vol zeg maar. Ze zeiden ook dat je door je neus moest ademen en dat probeerde ik toen ook maar het bleef lastig.
Toen kreeg ik weer een tik op mijn schouders om aan te geven dat ik mijn armen weer in moest trekken.

En de parachute ging open.
Ik dacht altijd dat je een flinke ruk kreeg omdat je ineens zoveel wind vangt maar ook dat viel reuze mee.
Toen hij uitgevouwen was vroeg mijn begeleider nog hoe het met me ging en ik bekende dat ik het vallen heel even eng vond maar daarna niet meer, zijn reactie: "Ok mooi dan kan je even deze twee lussen vast houden, hiermee stuur je de parachute."
Zonder blikken of blozen pak ik ze zo van hem over haha.
Hij zegt, ik ga je nu van onder even los maken (nog voor hij uitgesproken was dacht ik; "Je gaat wat doen!?") maar dit hoort zo en is voor de landing (Pfiew!). Het voelde ook heerlijk ontspannen en ik kon meteen gaan genieten van de omgeving. DAMN wat is dat mooi!
Alsof hij het aan me kon merken zei hij: "Mooi is dit he?" En mijn reactie was: "Dat kun je wel zeggen, wat een vreselijk beroep heb jij zeg!" Waarop hij moest lachen.
Het is zo vredig, zo rustig. Geen beestjes, geen stank, geen mensen helemaal niets. Het is onbeschrijfelijk.
En dan het maken van de bochten, wat een heerlijk gevoel geeft dat. Zo rustgevend. Even zat ik te denken of hij een looping wilde maken... Heb het niet gedaan want het was te mooi op zichzelf.



Iedereen die aan dit geweldige cadeau hebben meebetaald, Super bedankt! Het is een ervaring die ik nooit van mijn leven zal vergeten.
Het is werkelijk waar het mooiste wat ik heb meegemaakt!